mico

mico
(Del caribe meku, mono.)
sustantivo masculino
1 ZOOLOGÍA Mono de cola larga.
2 coloquial Persona muy fea:
se hace raro ver a una chica tan guapa con un chico tan mico.
3 coloquial Persona joven o pequeña:
con lo altos que son sus padres, no sé cómo puede ser él tan mico.
4 Persona falta de formalidad y de juicio, en quien no se puede confiar.
SINÓNIMO mequetrefe
5 América ANATOMÍA Vagina, órgano genital de la mujer.

FRASEOLOGÍA
dar el mico coloquial 1. Dar un chasco. 2. Comportarse de manera imprevista.
dar o hacer mico coloquial Faltar a una cita o compromiso.
hecho un mico coloquial Avergonzado, que siente vergüenza.
ser el último mico coloquial Ser una persona a quien nadie hace caso.
volverse mico coloquial Costarle mucho a una persona el logro o la realización de cierta cosa:
me volví mico para arreglarlo.

* * *

mico, -a (de or. cumanagoto)
1 n. *Mono.
2 Específicamente, cierta especie pequeña, de cola larga. ⇒ Machín, maimón.
3 (n. calif.) Se aplica a una persona muy *fea. ⊚ (n. calif.) También, a una persona muy presumida o a una mujer coqueta. ⊚ (n. calif.) También, a un hombre lujurioso. ⊚ Y, como insulto cariñoso, a los niños.
Mico maicero (Col.). *Carablanca (mono).
Dar el mico. Dar un *chasco; portarse una persona de manera completamente distinta de la que se esperaba de ella.
Dar mico. Faltar a una cita con alguien.
Quedarse hecho un mico. Quedarse avergonzado.
Volverse mico para hacer cierta cosa. No saber cómo hacerla por requerir atención simultáneamente para distintas cosas: ‘Me vuelvo mico para atender a todos’. ⇒ *Aturdirse.

* * *

mico. (Voz cumanagota). m. Mono de cola larga. || 2. coloq. Persona pequeña y muy fea. || 3. fest. coloq. U. para referirse cariñosamente a los niños. || 4. coloq. Hombre lujurioso. || 5. coloq. C. Rica, El Salv., Guat. y Nic. Vagina de la mujer. || \mico capuchino. m. Col. mono capuchino. || \mico maicero. m. Col. carablanca. || dar \mico. fr. coloq. Faltar a una cita o a un compromiso adquirido. || dejar a alguien hecho un \mico. fr. coloq. Dejarlo corrido (ǁ avergonzado). || hacer \mico. fr. coloq. dar mico. || quedarse alguien hecho un \mico. fr. coloq. Quedar corrido (ǁ avergonzado). || volverse \mico. fr. coloq. Aturdirse o aturrullarse en la realización de algo.

* * *

masculino ZOOLOGÍA Mono de cola larga.
figurado Hombre lujurioso.
figurado y familiar Hombre pequeño, joven.
Dar, o hacer, mico. figurado Faltar a una cita o dejar un compromiso adquirido.
Dejar a uno o quedarse uno hecho un mico. Dejarle o quedarse corrido o avergonzado.

Enciclopedia Universal. 2012.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу
Sinónimos:

Mira otros diccionarios:

  • Mico — Mico …   Wikipédia en Français

  • Mico — Callithrix argentata …   Википедия

  • MICO-80 — Mikrocomputer im Metallgehäuse Der MICO 80 ist ein Lerncomputer mit Zilog Z80 Mikroprozessor, der zur PROFI 5 Mikrocomputerfamilie funktionskompatibel ist. Er wurde 1982 entwickelt und wird seitdem in der industriellen Aus und Weiterbildung und… …   Deutsch Wikipedia

  • mico — s. m. 1.  [Brasil] [Jogos] Jogo de cartas que tem por objetivo fazer pares de cartas de animais machos e fêmeas. = MICO PRETO 2.  [Brasil] [Jogos] Carta desse jogo que contém a representação de um macaco (mico) preto e que, por não ter par, faz o …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • mico — (Voz cumanagota). 1. m. Mono de cola larga. 2. coloq. Persona pequeña y muy fea. 3. fest. coloq. U. para referirse cariñosamente a los niños. 4. coloq. Hombre lujurioso. 5. coloq. C. Rica), El Salv.), Guat. y Nic. Vagina de la mujer …   Diccionario de la lengua española

  • Mico — may refer to: Motor Industries Company, former name for Bosch India Mico University College, Jamaica Mitso Asen, Bulgarian tsar Muskogee meaning chief Mico, genus of monkey Mico (band), Canadian rock band Mico, Texas, city in Texas nickname for… …   Wikipedia

  • mico — mico, ca sustantivo masculino,f. 1. Uso/registro: coloquial. Pragmática: afectivo. Niño pequeño: Su hija pequeña es un mico, pero ya come sola. 2. (macho y hembra). Mono de cola larga: Los micos son pequeños. sustan …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Mico — Mi co, n. [Sp. or Pg. mico.] (Zo[ o]l.) A small South American monkey ({Mico melanurus}), allied to the marmoset. The name was originally applied to an albino variety. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • mico — Element prim de compunere savantă, cu sensul de ciupercă , referitor la ciuperci . [< fr. myco , it. mico , cf. gr. mykes]. Trimis de LauraGellner, 08.06.2005. Sursa: DN  MIC(O) / MICET(O) , MICÉTE, MICÍNĂ, MICÓZĂ elem. ciupercă . (< fr.… …   Dicționar Român

  • Mićo — Míćo DEFINICIJA ONOMASTIKA m. os. ime, hip. od Bratimir, Dimitrije, Dragomir, Mihovil, Mitar, Milivoj, Miroslav, Tihomir, Velimir i sl.; isto: Míco pr.: Mȉcak (Ivanić Grad, Donja Stubica), Mȉcan (Vukovar, Velika Gorica), Mìcek (110, Zagreb,… …   Hrvatski jezični portal

  • MICO — Is CORBA CORBA 2.0 Implementierung …   Acronyms

Compartir el artículo y extractos

Link directo
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”